De oude kaart van Taipei toont de ontwikkelingen van de stad Taipei. Deze historische kaart van Taipei zal u toelaten om te reizen in het verleden en in de geschiedenis van Taipei in Taiwan. De Taipei oude kaart is downloadbaar in PDF, printbaar en gratis.

Aan het eind van de 19e eeuw won het historische gebied van Taipei, waar de belangrijkste Han-Chinese nederzettingen in Noord-Taiwan en een van de aangewezen overzeese handelshavens, Tamsui, waren gevestigd, aan economisch belang als gevolg van de bloeiende overzeese handel, met name de thee-export. In 1875 werd het noordelijke deel van Taiwan afgescheiden van de prefectuur van Taiwan (Chinees: 臺灣府) en opgenomen in de nieuwe prefectuur Taipei als een nieuwe administratieve entiteit van de Chinese regering (Qing-dynastie), zoals vermeld op de historische kaart van Taipei. De nieuwe hoofdstad van de prefectuur, die aan de bloeiende steden Bangkah, Dalongdong en Twatutia grenst, werd Chengnei (Chinees: 城內), "de binnenstad", genoemd en er werden overheidsgebouwen neergezet.

Van 1875 (tijdens de Qing-dynastie) tot het begin van de Japanse overheersing in 1895 maakte Taipei deel uit van het district Tamsui van de historische prefectuur Taipei en was het de prefecturele hoofdstad. In 1886, toen Taiwan tot provincie van China werd uitgeroepen, werd Taipei de hoofdstad van de provincie. Taipei bleef een tijdelijke provinciehoofdstad voordat het in 1894 officieel de hoofdstad van Taiwan werd. Van de oude stad uit de Qing-dynastie is alleen de noordelijke poort overgebleven, zoals u kunt zien op de historische kaart van Taipei. De westpoort en de stadsmuren werden door de Japanners gesloopt, terwijl de zuidpoort, de kleine zuidpoort en de oostpoort door de Kuomintang (KMT) ingrijpend werden gewijzigd en veel van hun oorspronkelijke karakter hebben verloren.

Als schikking voor het verliezen van de Eerste Chinees-Japanse Oorlog stond China in 1895 het historische eiland Taiwan af aan het Japanse Rijk, als onderdeel van het Verdrag van Shimonoseki. Na de Japanse machtsovername werd Taipei, in het Japans Taihoku genoemd, behouden als hoofdstad en werd het het politieke centrum van de Japanse koloniale regering. In die tijd kreeg de stad de kenmerken van een administratief centrum, met inbegrip van vele nieuwe openbare gebouwen en woningen voor ambtenaren, zoals te zien is op de historische kaart van Taipei. Een groot deel van de architectuur van Taipei dateert uit de periode van het Japanse bewind, waaronder het Presidentiële Gebouw dat het kantoor was van de Gouverneur-generaal van Taiwan.

De Taipei vintage kaart geeft een uniek inzicht in de geschiedenis en de evolutie van de stad Taipei. Deze vintage kaart van Taipei met zijn antieke stijl zal u toelaten om te reizen in het verleden van Taipei in Taiwan. De Taipei vintage kaart is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

Tijdens de Japanse overheersing werd Taihoku in 1920 ingelijfd als onderdeel van de prefectuur Taihoku (台北縣). Het omvatte Bangka, Dadaocheng, en Chengnei onder andere kleine nederzettingen zoals vermeld in Taipei vintage kaart. Het oostelijke dorp Matsuyama (松山區) werd in 1938 bij Taihoku City gevoegd. Na de Japanse nederlaag in de oorlog in de Stille Oceaan en de daaruit voortvloeiende overgave in augustus 1945, nam de Kuomintang (Chinese Nationalistische Partij) de controle over Taiwan over. Vervolgens werd in Taipei vintage City een tijdelijk bureau van de Bestuurlijke Gouverneur van de Provincie Taiwan gevestigd.

Op 7 december 1949 verklaarde de KMT-regering onder leiding van Chiang Kai-shek, nadat zij tijdens de Chinese burgeroorlog door de communisten gedwongen was het Chinese vasteland te ontvluchten, Taipei tot voorlopige hoofdstad van de Republiek China, met als officiële hoofdstad Nanjing (Nanking), zoals op de Taipei-jaarkaart is aangegeven. Taipei breidde zich in de decennia na 1949 sterk uit, en zoals op 30 december 1966 door de Executive Yuan werd goedgekeurd, werd Taipei op 1 juli 1967 uitgeroepen tot een speciale centraal bestuurde gemeente en kreeg het de administratieve status van een provincie.

In het daaropvolgende jaar breidde Taipei vintage City zich opnieuw uit door Shilin, Beitou, Neihu, Nangang, Jingmei en Muzha bij de stad te voegen, zoals u op de kaart van Taipei vintage kunt zien. In die tijd verviervoudigde de totale oppervlakte van de stad door de annexatie van verschillende afgelegen steden en dorpen en steeg de bevolking tot 1,56 miljoen mensen. Het inwonertal van de stad, dat in het begin van de jaren zestig één miljoen had bereikt, breidde zich na 1967 ook snel uit tot meer dan twee miljoen in het midden van de jaren zeventig. Hoewel de groei in de stad zelf daarna geleidelijk vertraagde, was de bevolking tegen het midden van de jaren negentig relatief stabiel geworden.